Mazda made my yesterday

Jakiś taki pechowy człek ze mnie. Ale za to optymistka pełną gębą. I jak się sprężę, to i przeciwności losu pokonam. Takie małe chwilowo, bo większych pod ręką nie mam, ale może to i dobrze. Lepiej się wprawiać na małych, żeby później mieć z czego czerpać doświadczenia życiowe.
Tak oto właśnie, wczoraj, wracając z pracy, nasz nowy-stary nabytek (złośliwa cholera jak i jej właścicielka), odmówiła dalszej współpracy. Ale gdyby to jeszcze było na parkingu pod Bankiem, ale nie - na środku jednego z pasów drogi! Bezczelność! Z lewej korek, z prawej korek. A ja wajchą zmiany biegów, biegów właśnie szukam! I niby są, ale auto stoi. Pyk awaryjne, hop na mróz i dawaj spychać auto z drogi. Znalazł się jeden dobry co mi pomógł, stał za mną swoim samochodem. Pewnie się bał, że mu baba auto obije. Mazdusia na poboczu, pod płotem, odpoczywa, a ja łap za telefon i dzwonię do pierwszej osoby, która mi do głowy przyszła. Pół godziny później, z lekkim niepokojem wpatrywałam się w żółta linkę holowniczą, pilnując by cały czas pozostawała napięta. 16:20 w domu, a tu na 19 tort dla taty ma być gotowy! I w dodatku w brzuchu burczy z głodu, bo już dawno pora obiadowa minęła. Dobrze, że resztka składników do tortilli została, wystarczyło odgrzać. Ale najpierw ciasto:

Mikro tortownica (20 cm)

Biszkopt:
2 jajka (zważyć)
ile gram jajek tyle mąki i cukru
ile jajek tyle łyżek wody (może być mineralna)
płaska łyżeczka proszku do pieczenia

Całość miksujemy. Wstawiamy do nagrzanego do 200 stopni piekarnika na ok 20 minut (tylko dolna grzałka). Następnie włączamy dół-góra, sprawdzając co jakiś czas wykałaczką konsystencję ciasta. Pieczemy do suchego patyczka.

Masa:
śmietana
2 śmietan fiks'y
2 łyżki cukru pudru
serek mascarpone

Podczas gdy ciasto się piecze w piekarniku, przygotowujemy masę. Śmietanę ubijamy z fiksami, dodajemy cukier puder, a na końcu, powoli serek mascarpone. 

Gdy nasz biszkopt przestygnie, przecinamy go wzdłuż na pół, nasączamy alkoholem (adwokat, spirytus, wódka, co jest pod ręką) i rozsmarowujemy ok. 3/4 masy. Przykrywamy drugą połówką, którą następnie pokrywamy resztą masy. Dekorujemy.

I, co ciekawe, w tym moim pechu, z tym moim optymistycznym podejściem, zdążyłam jeszcze w międzyczasie zjeść szybki obiad. Torcik był gotowy na 18.00 i jeszcze fotki zdążyłam pstryknąć =] .
I nawet jak ta złośliwa bestia, stanęła na drodze, i nie chciała jechać dalej - nie sięgnęłam po papierosa (od zeszłej soboty nie palę). Duma mnie rozpiera wewnętrznie!

Drugie zmiany

...i to nie moje, a Marcina. Nic wesołego. Przychodzę do domu - pusto, cicho, jakoś tak dziwnie. Szybki obiad i chill out, ale jakoś tak z niepokojem. Bo, chociaż to dziwne, pomimo tych wszystkich lat razem i  mającej lada moment nadejść chęci do świętego spokoju, ja ciągle mam problem z zaśnięciem bez niego obok. Głupia chyba jestem! Żeby baba, bez chłopa?! A mi tak właśnie jakoś za pusto... Chociaż czasami, jak już za długo razem poprzebywamy, to chętnie bym go udusiła gołymi rękami. Za chrapanie. Za włażenie w butach do kuchni, albo łazienki. Za nie podniesioną deskę. Za nie opuszczoną deskę. Za niepościelone łóżko. Za narzekanie... Ale jak obiad ugotuje, to palce lizać. Jak posprząta, okna pomyje. To bym się długo zastanawiała czy go  wymieniać na inny model....

Wczorajszy szybki obiad:

W tle:

10-ty - Mało twórczo, ale za to smakowicie... (i pracowicie)

10tego, w pracy jak zwykle sajgon, mimo wszystko po powrocie do domu udało mi się (i to z chęcią) stworzyć pizzę na pół-razowym cieście.

Ciasto:
1/2 kg mąki (ja zmieszałam razową z tortową)
1/2 kostki drożdży rozpuszczona w 1 szklance wody ze szczyptą cukru
1/3 szklanki oleju
szczypta soli

Całość połączyć w misce, wyrobić i zostawić do wyrośnięcia. U mnie rośnie w piekarniku załączonym na termoobieg, w najniższej temperaturze.

Gdy ciasto wyrośnie, rozprowadzamy je na blasze, smarujemy dowolnym sosem pomidorowym, a następnie na wierzchu układamy ulubione dodatki (lub po prostu wrzucamy wszystkie produkty z lodówki, którym w najbliższym czasie kończy się data przydatności).

Pieczemy w piekarniku nagrzanym do 225 stopni przez około 15-20 minut.

Przy okazji wyrabiania ciasta słuchamy: 

Smacznego ; )